Küçük Ev

Sonradan Ankaralı olanlardanım ben. Üniversiteye diye gelip burada kalanlardan. İşimiz burada, emeğimiz burada.Bu yıl tam 20 evet tam 20 yıl oldu ben Ankara’ya geleli.İnsan kendisi inanamıyor bu yıllara.
Ben gelmeden önce uzaktan bakınca daha medeni, kültürlü insanların yaşadığı, sanatın başka olduğu bir kentti bizim için Ankara. Hakikaten de ben ilk geldiğimde Ankara daha bir başkaydı. Tiyatroları, müzik festivalleri, Bulvarı, Tunalı Hilmi’si başkaydı. Sonra sonra değişmeye başladı. Şimdilerde o eski tadı yok. Ya da biz değiştik de beklentilerimiz başka. Bilemiyorum.
Şöyle bebeğimi alıp, bebek arabasıyla,rahatça yüyürüş yaparak vitrinlere bakıp hava alacağım, gezeceğim bir Tunalı yok. Yürüyüşün sonunda Kuğulu Park’ta bir nefes alalım.
Bulvar vardı eskiden. Aralık’ta yılbaşı için süslenir, ışıl ışıl olurdu. Kök pasajına gitmek güzeldi. Bulvarda yürümek. Bulvarın eski tadı yok.
Karanfil’de, kitapçılarda saatlerce kitaplara bakardık.Kızılay eski Kızılay değil.Güzel kafeler vardı.Kızılay’da. Yıktılar binalarını, dersane yaptılar.Ankyra Kafe vardı. Ne çok severdim.
Bizim okulumuzun yanında Gaz Fabrikası vardı. Cumhuriyet dönenimin ilk fabrikalarından. Onu da yıktılar, Maltepe Pazarını oraya taşıdılar. Halbuki, bir Fabrika Ankara olamaz mıydı? Santral İstabul gibi. Hem de Üniversitenin yanıbaşında bir kültür mekanı olurdu. Yok olmadı.
Eskiden Hayvanat Bahçesi vardı Atatürk Orman Çiftliği’nin içinde. Ankara’ya gelen misafirleri oraya götürürlerdi. Duyduk ki hayvanlar başka yerlere gönderilmiş, bahçe ortalarda yok. Güzel olmaz mıydı? Bakımlı, tertemiz, yemyeşil bir hayvanat bahçesi olsa Ankara’nın. Çocuklarımızı götürsek, Pazar günleri açıkhavada oynasalar güzel alanlarda, temiz hava alsalar.Yok. Viyana’da bir hayvanat bahçesi var, içinde çocuk oyun alanları. Böyle güzel oyun alanı görmedim. Doğal malzemelerle, (ahşap, toprak, gibi,) yapılmış oyun sahaları, tüneller, elinizle kumanda edebildiğiniz kepçelerin olduğu bölüm.Beni benden almıştı güzelliği.

Viyana Hayvanat Bahçesi çocuk oyun alanından

Viyana Hayvanat Bahçesi çocuk oyun alanından

Viyana Hayvanat Bahçesindeki çocuk treni

Yazları hep kaçar Ankaralılar. Ondan mıdır bilmem. Açıkhava konserleri yok , yıldızların altında biz de konserler izlesek. O da yok.
Ankara’da küçük küçük tasarım dükkanlarının olduğu mekan benim bildiğim bir tek Kale’de Müzenin bulunduğu alanda var.Başka da yok. Neden?
Hacettepe Üniversitesi’ne giden öğrencileri görüyorum her gün. Metrodan inip ring seferi bekliyorlar. Çok mu zor metrodan bir raylı sistem yapmak kampüse? Soğukta gençleri bekletmemek. Onlara saygı duymak.Ya da ring seferlerini daha da artırmak. Çok mu zor? Onları geceleri geç saatlerde otostop çekmeye mecbur bırakmak içime sinmiyor.
İçinde güvenle, huzurla, rahatça yürüyebileceğimiz, yine içinde kafelerin olduğu, yorulunca bir çay, kahve molası verebileceğimiz parklarımız neden yok? Kitabımızı alıp gidelim, uzanalım, dinlenelim. Bunu yapabileceğimiz tek yer var, neresi biliyor musunuz? Odtü. Evet bir üniversitenin kampüsü. Koskoca başkentte onun gibisi yok.

Londra Hyde Park'ta dinlenmek

Londra sokaklarından birinin çıktığı meydanda oyun oynamak


Londra Bulvarlarından birinde yürüyüş yapmak
Biz daha medeni bir şehri hakediyoruz. Bulvarlarında yürüyüş yapıp güzel vitrinlere bakabileceğimiz, güven içerisinde yaşayabileceğimiz, çocuklarımızı ruhen  besleyebilecek mekanları olan,meydanlarında akşamüstleri iş çıkışı arkadaşlarımızla buluşup zaman geçirebileceğimiz, sokaklarında yürürken karşımıza sokak sanatı çıkaran  güzel bir kenti hakediyoruz. Durmadan artan Avmleri, kavşaklarda duran bozuk saatleri, giriş kapısı diye önümüze dikilen garip yapıları değil.
Bir tek bunlar da değil. Barınma evlerinin artırıldığı, sığınma evlerinin yeterli sayıda olduğu, sokakta soğukta kimsenin üşümediği, aç kalmadığı bir kent düşünüyorum. Çok mu zor?
Çok mu zordu acaba? Barcelona’ya bakmak, Viyana’ya bakmak, Londra’ya bakmak. Çok mu zor acaba? En iyi mimarları, peyzaj mimarlarını bir araya getirmek, onlara danışmak? Çok mu zor? Daha güzeli, iyiyi ve medeni olanı aramak.
Rahmi Koç Müzesi gibi, CerModern gibi, Salt Ulus gibi, Müze Evliyagil gibi umut veren girişimler olsa da bu çabalar o kadar cılız ki.Nasıl çoğaltabiliriz? Nasıl Ankara’yı daha medeni hale getirebiliriz? Çocuklarımızın, bizlerin daha iyi mekanlarda, kentte yaşaması için biz ne yapabiliriz?